Eerst opruimen
De lente is vroeg dit jaar. De
ideale tijd om rigoureus op te ruimen en grondig schoon te maken. Ruimte in
huis is ruimte in je hoofd toch? Bij de inrichting van een huis – en het
bloggen daarover – komt het aan op de juiste volgorde van je acties. In dit
geval dus eerst kleding uitzoeken, weggooien
of weggeven en dan pas die perfecte inloopkast ontwerpen. De beloofde blog over
de inloopkast houd je nog tegoed. Eerst opruimen!
Clutter
De Engelsen noemen het clutter. Zo’n mooi woord voor zo’n verraderlijk verschijnsel. Clutter begint heel onschuldig als een stapeltje dat je eventjes ergens neer legt. Een paar weken lang is het rommel maar voor je het weet is het clutter geworden. En rommelig is gelijk aan slordig maar cluttered valt in de categorie vies. En Vies Wonen. Zo Kan Het Ook! is voor niemand leuk. Voor mij is clutter in huis ergernis nummer 1. Opruimen? Ik ben er niet goed in. Ik doe het te veel. En ik doe het tegelijkertijd te weinig. Alle opruimgoeroes en –tips ten spijt, bij mij blijven spullen zich opstapelen. Terwijl ik op andere vlakken best goed ben in het loslaten blijft weggooien gewoon moeilijk voor mij. Herken je dat? Bij jezelf of bij een huisgenoot?
Plan B
Ik ben vaak thuis en ik heb behoefte aan een schone en rustige omgeving. In huis heeft alles een eigen plek. Daar wil ik het zien en nergens anders. Het lijkt soms alsof ik overdag continue aan het opruimen ben. En dat ik het nooit voor elkaar zal krijgen dat er niets meer te ruimen valt. Houd het nooit op? Nee, waarschijnlijk houdt het nooit op. Daarom is het zo fijn om op plan B te kunnen overstappen als rommel clutter dreigt te worden. Je zou denken dat ik dan besluit een week met volle kracht de wanorde te lijf te gaan. Nee dus. Ik kies dan voor de dichte deur tactiek. De garage, het washok, mijn kledingkast en zelfs de slaapkamer; alle deuren gaan dicht en daarmee is mijn probleem opgelost. Uit het oog, uit het hoofd. Achter die deur mag de clutter zich uitleven. Zolang ik er geen last van heb, kan ik er heel goed mee leven. Een tijdje werkt plan B prima maar er komt altijd een moment dat de toestand zich niet meer laat negeren.
Vandaag is zo’n dag
Het is onvermijdelijk, ik weet het maar al te goed. Op een dag heb ik de snoeischaar nodig. Of ik zoek me te pletter naar ene boek dat ik aan een vriendin heb beloofd. En waar is dat leuke zomerrokje nou toch gebleven? Heel langzaam geeft mijn geheugen wat beelden prijs maar ik zoek natuurlijk eerst in 10 verkeerde dozen voor ik de goede pak. En ik breek nog net mijn nek niet in de garage. Op zo’n dag ga ik overstag. Vandaag is het zo’n dag.
Alles weg!
Voor mijn thuis wonende dochter hoeft het niet, dat altijd netjes opgeruimde huis. Zij ziet het niet eens als de boel keurig aan kant is. Ook niet als er in haar kamers een bom is ontploft trouwens. Gebeurt regelmatig. Lara en rommel gaan goed samen. Ze gaat pas ruimen als het echt niet langer kan. Maar uitgerekend mijn rommeleilandjes zijn haar een doorn in het oog. Ze heeft er dan ook echt zin in mij van mijn probleem af te helpen. Bovendien, haar fiets staat in die volle garage en haar nieuwe, opvouwbare zwembad is er niet meer terug te vinden. De beslissingen over wat wel of niet weg kan zijn door haar al lang genomen: alles weg, eindelijk! Zwembad uitgezonderd – dat spreekt voor zich.
1 Vraag
Ik weet hoe zij zal genieten en hoe de garage zal opknappen. Maar toch. Met ‘Alles weg’ maakt ze mij niet gelukkig. Dan doe ik het toch liever zelf. Morgen gewoon doos nummer 1 openen en de inhoud verdelen over drie vuilniszakken. Er is slechts 1 vraag relevant: Weggooien, Weggeven of Wegbergen? Doos nummer 2 volgt vanzelf en voor mijn ladenkastjes draai ik mijn hand niet meer om. Voor ik het weet is mijn slaapkamer helemaal aan kant. Dan meteen door naar de volgende uitdaging. Met mijn opgeruimde hoofd kan ik dan binnenkort vrijuit fantaseren over die felbegeerde inloopkast. Waar we het een volgende keer eens over gaan hebben.
Herken jij jezelf of je huisgenoot
of ben je juist een kei in het loslaten van spullen? Ik ben benieuwd naar
jullie verhaal. Reacties op deze en oudere blogs zijn van harte welkom. Delen
en taggen mag natuurlijk ook. Vergeet niet te genieten van het mooie lenteweer
en van je – wel of niet opgeruimde – huis.
